Święci i błogosławieni

17 maja

Św. Paschalisa Baylona, zakonnika, patrona kongresów eucharystycznych i bractw ku czci Najświętszego Sakramentu

Św. Paschalis Baylon urodził się w Hiszpanii w roku 1540. W dzieciństwie był pasterzem. Jego zapał do nauki był tak wielki, że zawsze nosił ze sobą książkę

i prosił przechodzących obok pastwiska, aby nauczyli go alfabetu. W ten sposób szybko nauczył się czytać.

Długie lata spędził samotnie jako pasterz. Dzięki medytacjom, modlitwie i czytaniu dzieł religijnych robił szybkie postępy w duchowym doskonaleniu się. Gdy miał dwadzieścia cztery lata, postanowił wstąpić do zakonu. Wybrał franciszkanów, świadomie decydując się na zakon ubogi. "Urodziłem się biedny - powiedział - i postanowiłem umrzeć w ubóstwie i pokucie".

W roku 1564 wstąpił do zreformowanego zakonu franciszkanów-alkantarystów w Monforte, nalegając, aby pozostawiono mu status świeckiego braciszka. W tym surowym zakonie przeżył dwadzieścia osiem lat, doskonaląc swe cnoty, trwając w ubóstwie i nieustannej modlitwie, której nie przerywał nawet w czasie pracy.

Odznaczał się szczególnym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu. Pod koniec życia spędzał często prawie całe noce na modlitwie przed ołtarzem. Bóg okazywał mu łaskę, zsyłając ekstazy i uniesienia, ale święty w swojej pokorze starał się unikać rozgłosu. Był również szczególnie przywiązany do Najświętszej Dziewicy Panny. Zmarł 17 maja 1592 roku.

Modlitwa: Boże, napełniłeś św. Paschalisa cudowną miłością do świętych tajemnic Twojego Ciała i Krwi. Spraw, abyśmy z tej Boskiej Uczty mogli wynieść te same duchowe bogactwa, które on otrzymał. Amen.