Święci i błogosławieni

18 maja

Św. Jana I, papieża i męczennika

Św. Jan był rodowitym Toskańczykiem. Został wybrany na papieża, podczas gdy był archidiakonem. Po śmierci papieża Hormisdasa, w roku 523 został jego następcą na Stolicy Piotrowej. W tym czasie w Italii panował Teodoryk, król Gotów, arianin, który jednak w początkowym okresie panowania tolerował, a nawet faworyzował chrześcijan. Mniej więcej w tym czasie, gdy św. Jan dostąpił godności papieskiej, Teodoryk diametralnie zmienił swoją politykę. Przyczyną tego raptownego zwrotu stały się dwa wydarzenia: zdradzieckie (w mniemaniu władcy) kontakty wpływowych członków senatu rzymskiego z Konstantynopolem oraz surowy edykt przeciwko heretykom wydany przez cesarza Justyna I, pierwszego od pół wieku katolika na tronie bizantyjskim.

Arianie wschodni nalegali, aby Teodoryk wypowiedział wojnę Justynowi. Władca Italii postanowił najpierw rozpocząć negocjacje. Wyznaczył delegację złożoną z pięciu biskupów i czterech senatorów, na której czele stanął papież Jan, zresztą wbrew swojej woli. Wiadomości o misji, którą został obarczony papież, i o sposobie jej wypełnienia są skąpe. Wiemy tylko, że udało mu się przekonać cesarza, aby złagodził prześladowania arian, co pozwoliło uniknąć represji w stosunku do katolików w Italii. Wizyta papieża przyczyniła się również do zawarcia zgody pomiędzy Kościołem Zachodnim i Wschodnim, dotkniętym schizmą od roku 482, kiedy to Zeno opublikował swój słynny "Henoticon".

Jednak Teodoryk nie wyzbył się podejrzeń. Gdy dowiedział się o przyjaznym przyjęciu papieża Jana przez cesarza, doszedł do wniosku, że obaj spiskują coś przeciwko niemu. Po powrocie delegacji do stołecznej Rawenny rozkazał uwięzić papieża Jana. Świątobliwy papież zmarł wkrótce potem z powodu złego traktowania.

Modlitwa: Boże, nagrodo Twoich wiernych, Ty uświęciłeś ten dzień przez męczeństwo świętego Jana, papieża, wysłuchaj prośby Twojego ludu i spraw, abyśmy czcząc jego zasługi, naśladowali jego stałość w wierze. Amen.