Święci i błogosławieni

20 maja

Św. Bernardyna ze Sieny, kapłana

Św. Bernardyn urodził się w Massa Carrara koło Sieny w roku 1380. Osierocony w dzieciństwie został wychowany przez pobożną ciotkę, która go kochała jak własnego syna. Od dziecka bardzo przykładał się do nauki.

Jako franciszkanin z zakonu braci mniejszych posługiwał chorym w szpitalach; nie zaniechał pracy nawet w czasie zarazy w roku 1400, zachęcając innych młodych ludzi, by również opiekowali się chorymi. Cztery lata później przeprowadził reformę franciszkanów przywracając surową obserwę, zwłaszcza pod względem ubóstwa (stąd franciszkanie obserwanci, zwani w Polsce bernardynami, w odróżnieniu od złagodzonej reguły franciszkanów konwentualnych).

Otrzymawszy święcenia, poświęcił się głoszeniu Ewangelii. Przez czternaście lat działał na terenie Republiki Sieneńskiej, gdzie od dawna kwitł kult świętego imienia Jezusa. Stopniowo sława jego zataczała coraz szersze kręgi; w końcu stał się apostołem całej Italii. W roku 1427 odmówił przyjęcia godności biskupa Sieny, w roku 1431 - biskupa Ferrary, w roku 1435 Urbino. Jega słynne kazania dawały cudowne rezultaty.

Pomimo iż obsypywany zaszczytami i szeroko znany, pozostał człowiekiem pokornym, starającym się możliwie najlepiej wykorzystać talenty, jakimi obdarzył go Bóg. W roku 1435 został generalnym przełożonym obserwantów, ale po pięciu latach wrócił do działalności misyjnej i mimo podeszłego wieku głosił Ewangelię nad Morzem Czarnym i na Półwyspie Apenińskim. Na soborze florenckim w roku 1439 działał na rzecz unii z Grekami. Zmarł w roku 1444.

Modlitwa: Boże, Ty dałeś świętemu Bernardynowi, kapłanowi, ogromną miłość imienia Jezus, przez jego zasługi i orędownictwo zapal w nas ogień miłości ku Tobie. Amen.