Święci i błogosławieni

12 maja

Świętych męczenników Nereusza, Achilllesa i Pankracego

Według św. Damazego papieża, Nereusz i Achilles byli żołnierzami rzymskimi, którzy przyjęli chrześcijaństwo i porzucili służbę wojskową. Zostali umęczeni za wiarę i pochowani na cmentarzu przy Via Ardeatina. Uszkodzona płaskorzeźba przedstawiająca Achillesa jest najstarszym znanym wizerunkiem męczeństwa.

Inna legenda dotycząca tych męczenników mówi, że należeli do dworzan Flawii Domiceli, wnuczki cesarza Wespazjana, małżonki konsula Tytusa Flawiusza Klemensa, która przyjęła chrzest. Po straceniu konsula Tytusa przez cesarza Domicjana Flawia została wygnana na wyspę Pantellerię pod Neapolem, a potem umęczona wraz z Nereuszem i Achillesem.

Św. Pankracy pochodził z frygijskiej rodziny szlacheckiej; jako czternastoletni chłopiec został ochrzczony, po czym zaczął rozdawać biednym swój majątek. To niezwykłe zachowanie zwróciło na niego uwagę władz, które szybko odkryły, że został chrześcijaninem. Kiedy odmówił wyrzeczenia się wiary, skazano go na ścięcie. Było to za panowania Dioklecjana, około roku 304. Legenda ta nie ma jednak wartości historycznej. Nad grobem św. Pankracego papież Symmachus zbudował około roku 500 bazylikę istniejącą po dziś dzień (przy Via Aurelia), choć kilkakrotnie przebudowywaną.

Modlitwa: Wszechmocny Boże, który sprawiłeś, że Twoi chwalebni męczennicy Nereusz, Achilles i Pankracy nie ulękli się śmierci i pozostali przy swojej wierze, spraw, aby dzięki ich wstawiennictwu nasza pobożność stawała się coraz większa. Amen.