Święci i błogosławieni

21 maja

Św. Goderyka z Finchale, pustelnika

Długie lata ziemskiej wędrówki tego świętego dzielą się na dwa okresy: życia świeckiego (czterdzieści. pięć lat) i religijnego (pozostałe sześćdziesiąt lat). Urodził się około roku 1065 w Walpole w Anglii. Najpierw był wędrownym kramarzem, potem wypłynął na morze i został zamożnym kupcem. Podróżował do Szkocji, Flandrii i Skandynawii. Równocześnie znajdował czas na pielgrzymki.

W roku 1102 pomagał królowi Baldwinowi I Jerozolimskiemu ratować się ucieczką po bitwie pod Ramleh, zyskując w oczach współczesnych miano "pirata". Po krótkiej służbie u właściciela ziemskiego w Norfolk odbył jeszcze dwie pielgrzymki: do św. Gila w Prowansji i do Rzymu; w tej drugiej towarzyszyła mu matka, która całą drogę przebyła boso. Osiągnąwszy wiek średni spróbował zgłębić wiedzę książkową; przez długi czas żył u boku starego pustelnika w diecezji Auckland.

W roku 1110 zamieszkał w małej chatce w Finchale i tam samotnie spędził resztę życia, oddając się surowej pokucie i udzielając zbawiennych porad duchowych wszystkim, którzy do niego przychodzili. Miał cudowną władzę nad dzikimi zwierzętami; Bóg obdarował go również podobnymi zdolnościami, jak św. Tomasza Becketa, jakkolwiek ci dwaj święci mężowie nigdy się nie spotkali.

Niektórzy uważają go za pierwszego historycznego poetę lirycznego Anglii; był autorem słów do pierwszej znanej kompozycji muzycznej. Do naszych czasów dochowały się cztery pieśni kościelne, których tekst był jego autorstwa. Zadziwiające jest przy tym, że zupełnie nie znał się na muzyce; zarówno słowa, jak melodie dedykował Najświętszej Maryi Pannie

i swojej nieżyjącej siostrze, która ukazała się mu w cudowny sposób. Zmarł w roku 1170.

Modlitwa: Panie Boże, który sam jesteś święty i beż Ciebie nikt nie może osiągnąć doskonałości, pomóż nam za wstawiennictwem św. Goderyka żyć tak, abyśmy mogli wziąć udział w Twojej chwale. Amen.