20 stycznia
Św. Sebastiana, męczennika
Św. Sebastian urodził się w Narbonne w Galii, nauki pobierał w Mediolanie, umęczony został w Rzymie około roku 284.
Według legendy z piątego wieku, której historyczna prawdziwość jest obecnie kwestionowana, zaciągnął się do wojska w Rzymie około roku 283, aby pilnować skazanych na śmierć męczenników. Kiedy Dioklecjan wyjechał na Wschód, św. Sebastian nadal cieszył się zaufaniem Maksymiana, koadiutora Imperium.
Legenda z V wieku głosi, iż św. Sebastian starannie ukrywał swoją wiarę. W końcu został jednak zdemaskowany i oskarżony. Cesarz Dioklecjan skazał go na śmierć przez zastrzelenie z łuku. Wyrok wykonano i sądzono, że św. Sebastian nie żyje. Strzała raniła go tylko. Odzyskawszy zdrowie, udał się do cesarza, wyrzucając mu jego zbrodnie przeciwko chrześcijanom. Cesarz zdziwił się zobaczywszy, że św. Sebastian jeszcze żyje i rozkazał zatłuc go pałkami, a ciało wrzucić do kloaki. Pobożna wdowa wydobyła je i pochowała w katakumbach. Św. Sebastian jest czczony jako patron w zaraźliwych chorobach.
Modlitwa: Boże, udziel nam ducha męstwa, abyśmy za przykładem świętego Sebastiana, męczennika, słuchali więcej Ciebie niż ludzi. Amen.